بهار و شکیبایی
باورت می شود که حسرت چیدن گل نوروز ۴۴ سال است که به دلم مانده است ؟ پس از کنار گل نوروز بدون درنگ حرکت نکن . این گل محبوب ما است . ما که سالها بدور از این گل آسمانی سرکردیم ُ می دانیم دوری از آن چقدر سخت و سنگین است ؟ اگر نوروز و گلش را در نیافتی ریواس را از یاد نبر . منظورم همان "اوشقون" است . آخر اردیبهشت در راه است کمی صبر کنی فرا خواهد رسید وعده ما بر فراز قار قالان و علم کندی جایی که هرگز وجه نامگذاری آن را نفهمیدم و هرگز برفراز آن راه نیافتم .
اگربهار را درنیافتی باید منتظر تابستان باشی . ولی اگر بهار را دریافتی خواهی فهمید اصلا نیاز نیست انتظار بکشی . طبیعت خود راه خود را طی خواهد کرد فقط کافی است آن را همراهی کنی درست مثل انسانی که کنارجریان رودخانه ای آن را همرارهی می کندو در سکوت درون خود فقط به صدای جریان آب گوش فرامی دهد و هیچ سخنی برزبان نمی آورد . کافی است تو هم در خلوت خود حکم نکنی و با همه وجود جریان حیات را همراهی کنی و از آمدن بهار استقبال کنی و موقع رفتنش آن رابدرقه . وقتی احوالت چنین بود به مقام حکمت دست یافته ای و زندگی همین است . زندگی چیزی جز تامل در برابر حرکت حیات و شکیبایی بر این همه دگرگونی نیست . صبور باش و در کا جهان اندیشه کن
اين كه در صد سينه پيچد يك نفس